...

Λίγο φως
μόνο αυτό ζητώ στη γκρίζα μου ζωή
που κυλά και χάνεται.
Λίγο φως
να το ακολουθήσω ως την άκρη του δρόμου,
να βαδίζω ευτυχισμένη
για λίγο, μόνο για λίγο.
Κι αν ποτέ το χάσω
αυτό απλά να έχει κρυφτεί
και στην επόμενη στροφή
να με περιμένει εκεί με υπομονή,
να συνεχίσει να με οδηγεί
χωρίς όρους χωρίς πρέπει.
Θέλω ένα φως μόνο για μένα
να με αγαπά και να με προστατεύει
έστω κι από μακρυά.
Να μου χαρίζει στιγμές ευτυχίας,
όπως είναι κι οι αχτίδες του,
που γίνονται και εκτυφλωτικές και γλυκές,
που μας ξυπνούν σαν αποκοιμηθούμε
και μας αγκαλιάζουν ζεστά όταν κλαίμε.
Θέλω το φως μου να με ξεκουράζει
απ' αυτά που με πληγώνουν.
Να το κοιτώ και να χαμογελάω
μόνο επειδή το βρήκα.
Κι όταν μετά από καιρό πλησιάσουμε,
τότε θα γίνουμε ένα.
Θα πλημμυρίσω από το φως μου
κι όλα θα είναι πια στο τέλος.
Εκέι που θα φτάσουμε μαζί,
έχοντας γίνει παιδιά
γελώντας και παίζοντας
σ' ένα ταξίδι μαγικό, ονειρικό...
Μόνο αυτό το φως περιμένω...