Γιατί το περνάμε αυτό; Γιατί ακόμα;
Δώσε επιτέλους μια λύση. Σε παρακαλώ!

Θέλεις να προχωρήσεις και...
όχι, κάτι σε κρατάει πίσω λες
και σε κρατά με τρόπο οδυνηρό
σε εξαντλεί η αδιάκοπη προσπάθεια να το νικήσεις

Μα δε νομίζεις ότι ήρθε η ώρα να μιλήσεις;
Φώναξε!
Ξέσπασε!
Λυτρώσου!
και όλα ξαφνικά θα είναι κρυστάλλινα
θα χτυπήσει η καρδιά σου δυνατά
όπως στο πρώτο φιλί - θυμάσαι;

Κι ύστερα ο κύκλος κλείνει
και σε κατακλύζει η χαρά!
Ναι! χαρά εφηβική, χαρά πρωτόλεια, δίχως δεύτερες σκέψεις

Έτσι, τώρα θα είμαι ήσυχη κι εγώ...

Καληνύχτα...
Αντίο...